Gel gitler...

Uyku düzenimiz oturdu diyordum, tamam artık kızım büyüdü çalışayım diyordum... Gözümden uyku akıyor, geceleri uyanıyor kuzum ve en az 2 saat uyanık kalıyoruz, dönencesini seyrediyor, karnını doyuruyor, arada esniyor, hadi uyuyalım dediğimde ise herkesten daha canlı bakıyor. Ek gıda almaya başladı o yüzden mi, annesini akşamları görüyor o yüzden mi, üşütüyor mu o yüzden mi?
Geçiş dönemi mi yoksa sadece?
Aklım fikrim onda, ama uykusuz da çok zor oluyor günü geçirmek, hele de akşam oldu mu, bir baş ağrısı giriyor ki sorma. Acaba evde bebeğimle mi kalsaydım diye düşünüyor, hala da gelgitler yaşıyorum. Aslında başladık işte, önümüze bakalım, ikide birde acaba dersem iki tarafı da idare edemem.  Farkındayım.
Dün akşam Deniz Teyzesi geldi, önce bana sonra da babasına benzetti Zeynebimi. Güzel bir maviden mont almış, aldı kucağına sarıldı, salladı, sardı...
Sevdi kızımı, kanı kaynadı. Öyle dedi, hoşuma gitti...
Banyo yaptırdık babasıyla, ağladı. Davulunu çaldık, boncuk gözleriyle baktı, ben kaçtım işlerimi halledeyim diye, babası ile kaldı. Döndüm baktım, kucağında bir küçücük aslancığı ile uykuya daldı....