İşe başladım...
Güzel küçük kızımı bıraksam mı bırakmasam mı ikileminden kurtulup, hadi bakalım dedim kendime. Yeniden özel bir okulda başladım çalışmaya, kızım bekliyor beni. Akşam olunca sarılıyorum koşarak, ama kokumu aldığında başlıyor ağlamaya. Kıyamam hiç sana bennn... Kuzum benim...
Doktoruna sorduk, henüz 4 aylık, acaba bırakmasam mı diye, ya şimdi ya hiç dedi. Şimdi 2 gün etkilenirse, 1 sene sonra 2 ay etkilenirmiş. Akşam oynadık hep, süt sağıyor bırakıyorum. İşteyken de 10 dakika ayırıyorum bu işe, akşamları buz ile eve götürüyorum.
Zamanla daha iyi anlaşılacak, her gün şükrediyorum, umarım kızımla ilgili verdiğim kararlardan dolayı birgün pişman olmam. Ama mutlu anne, mutlu bebek...
Oreo'lu Cheesecake
7 yıl önce
3 yorum:
inşallah en kısa zaman da her ikinizde bu geçiş dönemini atlatırsınız. inanın ki her anne ve bebek için zor.
Bu dönem başlarda zor geliyor ama zamanla ikinizde alışacaksınız. Biraz sabır..
Bende tam aynı dönemden geçtiğim için geçte olsa yazınızı okurken duygulandım ve merak ettim. Şimdi ki duygularınız nedir? İyi mi yaptığınızı düşünüyorsunuz kötü mü?
Bana dönebilirseniz sevinirim.
Sevgiler.
Yorum Gönder