Burnu tıkalı kızımın...

Artık hareket etmeye başladı ya kuzum, üzerini açtığı için mi yoksa başka bir sebepten mi bilmiyorum, burnu tıkandı. Burnunun tıkanık olmasından dolayı bütün gece uyumadı, kah uyudu, kah ağladı, içim lime lime oldu. Ben bundan sonraki bütün hayatımda uyumasam da olur yeter ki sen iyi ol, yeter ki ağlama temennileri içinde geçti gecem.
Kıyamıyor insan, kıyamadım, sonra belinden yukarısını biraz yükselterek ve başını yukarıda tutarak yani ana kucağı pozisyonu sağlayarak uyuttum, aklım onda, ruhum onda...Sabah 06:30 da yorganın altına girdim, 07:30 da uyandım ve 07:45 deki servise yetiştim... Serum fizyolojik aldı dedesi, umarım iyi gelir. Damlatmışlar burnuna, en son aradığımda uyuyordu.
Annelik nasıl bir duygu böyle, sadece aklından tek bir şey geçiyor insanın... Şükür, şükür, şükür...
Yarın normal doğum kursundaki arkadaşlarım gelecek bana, Zeynep 6,5 aylık, Egemen 6 aylık, Kayra 5,5 aylık. Ay karıştırmamışımdır inşallah.. Arkadaşları ile bakalım ne yapacak güzel kızım?
Bütün bebekler sağlıklı olsun. Anne olduktan sonra herşeye farklı gözle bakıyor insan, öğrenciler için tehlike oluşturabilecek her şey anında görülebiliyor, bazen fazla pipirikli bile olabiliyorum. Arkadaşları ile maceralarını yazacağım.. İyi hafta sonları herkese.